Een kind wordt geboren, o wat een wonder
Wie zul je zijn en wat zul je doen
Bij wie zul je horen, waar liggen je sporen
Als je geluk hebt en gevoel, vind je je eigen heilig doel
En dan er naar toe te gaan en alleen naar ginds te gaan
Vervuld van vertrouwen, van liefde en kracht
Wat heb je bedacht
En dan als het duister valt en je vuist zich balt
Van spijt, van nijd, van teveel onvolledigheid
En dan, en dan ergens klinkt een stem

refrain:
Zal ik je dragen
Ben je zo toegewijd
Tot in de verre oneindigheid
Zal ik je dragen

Wat uit geesteshoogte klinkt is voor jou nog onhoorbaar
Maar onverstoorbaar volgt de helper het pad waarlangs jij gaat
Het pad waarlangs jij gaat
Van jaar tot jaar tot jaar tot jaar tot jaar

Dan ben je ouder en ook wel wijzer
Leven was zwaar en mooi tegelijk
Soms denk je: wat zou d'r zijn achter de einder
Maar je bent blij dat je nog leeft
Als iemand wist hoeveel jij geeft
Om dat wat jouw leven is, wat nog maar even is
Je denkt: ik wil nog zo leven, nog langer, nog even
Zolang het maar kan
Maar dan als de dag zich meldt, laatste uur geteld
Dan richt jouw blik zich naar een onuitspreekbaar licht
En dan, ja dan hoor je voor het eerst

refrain