So sant eg har ti' te, so øve eg meg lite,
Eg har hug te bi ein meisterspelemann.
Eg burde kansi nemne at eg vann Jørn Hilme-stevnet,
Og eg vart femtemann på landskappleik I Vang!
Og I dag so æ're dansefest og kappleik nedpå Gol,
Men eg slepp ikkji ifrå, eg må jobbe for'o Tor.
Skulde reisst ilag me'n Svein.
Eg knuva på ni Øy'n og pela stein.

Eg pela og bær, og åker'n den æ svær,
Eg bi 'kji ferdig med 're fysste må 'ru tru!
"Denna helveten han Tor! Skulde vore nedpå Gol.
Nei pela stein! Eg æ so leitt att dæ'æ ei gru!"
Og fingad'n dei stivne te og æra full tå sår,
Dei æra ubrukan' te kappspeling, eg æ øylagt for I år!
Eg såg'n Svein kom syklan' glad og rein.
Men eg må stå I lort og pela stein!

Dæ'æ 'kji hjålp å bi sur - må ta're som ein kur,
Eg får smørja meg med spenafeitt I kveld.
So reise eg te Reine, der ho Birgjit ligg aleine
I gamle stølsbue hass Olaf Kyrkjideld.
Og då kan dæ kansi hende eg fær spela likevæl,
På ei trollstemt fele, tusenstrengs, med både kvart og kvint og ters.
Eg kjenne basen dirra rein,
Får skunde meg bi ferdig pela stein.