Heilt innst I øyra der sit ein kar,
Plusseleg so kviska'n tanka eg ikkji har.
Han erta og stikk med ein liten tein,
Og sigji at livet æ arelein.
Koss kunn me greie å snu?
Her æ're uråd å bu,
Men det skjøna 'kji du.

Han pirka rundt med ei krokut sneis
Og ropa: Idiot, no går allting skeis!
Æ'ru dum som ein dalasau?
Ska'ru vime på som no te 'ru ligg der dau?
Koss kunn me greie å snu?
Her æ're uråd å bu,
Men det skjøna 'kji du.

Eg stappa bommull inni kjaften på'n,
Og fekk eg tak I'n, so skull eg fan me klå'n.
Men han har rett, og det veit'n godt.
Han let seg 'kji stane tå ein bommullsdott.
Koss kunn me greie å snu?
Her æ're uråd å bu,
Men det skjøna 'kji du.

No må're snart skje ei forandring her.
Eg vil ha ut den kroppen der!

Koss kunn me greie å snu?
Her æ're uråd å bu,
Men det skjøna 'kji du.