Niets stond me nog te wachten dan kommer en kwel
De trein van kwart voor achten, de kleurloze hel
En tobben bij de spruitjes
En koffie bij de buis
En al mijn roze dromen in gruis

Van al die lauwe liefdes had ik schoon genoeg
Niets had ik te verliezen, illusies genoeg
Radeloze nachten, levenslange rouw
Was het dat nu echt wat ik wou

Maar mij kan niets meer gebeuren
De zon zet mijn huis in kleuren
Die heeft nu de nevels weggejaagd
Maar mij kan niets meer gebeuren
Gedaan met de oude sleuren
Ik heb wat ik wou
Want nu heb ik jou

Toen was het leven lijden, iedere dag
Het eind was niet te vermijden
Dat ik dat niet zag
Radeloze nachten, jaren om zeep
Dat ik dat niet eerder begreep

Maar mij kan niets meer gebeuren
De zon zet mijn huis in kleuren
Die heeft nu de nevels weggejaagd
Maar mij kan niets meer gebeuren
Gedaan met de oude sleuren
Ik heb wat ik wou
Maar mij kan niets meer gebeuren
De zon zet mijn huis in kleuren
Die heeft nu de nevels weggejaagd
Maar mij kan niets meer gebeuren
Waarom zou ik nu nog treuren
Ik heb wat ik wou
Want nu heb ik jou, nu heb ik jou, nu heb ik jou