Een meien morgens vroege
Was ie upgestaen
In een scoen boemgerdekine
Soudic spelen gaen.
Daer vant ie drie joncfrouwen staen,
Si waren so wale ghedaen,
Dene sanc vore, dander sanc na :
Harba lori fa, harba lori fa !

Doe ic versach dat scone cruut
In den boemgardekijn,
Ende ic verhoorde dat suete gheluet
Van den magheden fijn,
Doe verblide dat herte mijn,
Dat ic moeste singhen na
Harba lori fa, harba lori fa !

Doe groette ic die alrescoenste
Die daar onder stont.
Ic liet mine arme al omme gaen
Doe ter selver stont ;
Ic woudese sussen an haren mont ;
Si sprac : "laet staen, laet staen, laet staen" ;
Harba lori fa, harba lori fa !
Harba lori fa, harba lori fa !

Muziek en tekst: trad.