Ucich³ wiatr, morze œpi w blasku gwiazd.
Wspomnê znów mi³oœæ sw¹ w taki czas.
Smuk³y mia³a kszta³t, ostro sz³a na wiatr:
Moja ³ódŸ, pierwsza ³ódŸ - mi³oœæ ma.

Ka¿dy, kto kocha wiatr, wie jak jest,
Kiedy ju¿ z oczu nam ginie brzeg.
Wiatr na wantach gra, morze rusza w tan,
Kiedy kil znaczy œlad poœród pian.

Na skrzyd³ach ¿agli w brzask p³yniemy tak.
Po stromych rzeŸbach fal p³yniemy tak.
Wtopieni w zieleñ mórz ze œwiat³em dnia.
Szaleni wiatrem, co nam scherzo gra.

Piêkny czas, rejsów czas koñczy³ siê.
Kiedyœ sztorm rzuci³ ³ódŸ a¿ na brzeg.
Patrzeæ by³o ¿al - sta³a wryta w piach
Mi³oœæ ma - wierna ³ódŸ, zesch³y wrak.

Rozstaæ siê, ¿egnaæ siê ciê¿ko jest.
Starczy³ mi nafty litr, paku³ pêk ...
Kiedy p³omieñ zgas³, popió³ rozwia³ wiatr ...
W morze znów rusza ³ódŸ - mi³oœæ ma.

Na skrzyd³ach ¿agli w brzask p³yniemy tak.
Po stromych rzeŸbach fal p³yniemy tak.
Wtopieni w zieleñ mórz ze œwiat³em dnia.
Szaleni wiatrem, co nam scherzo gra.
Gra, gra.