Dokkum 754

Ziet het verleden en ken de toekomst
Wat eens was zal wederom zijn

Een man loopt door het woud
Zijn haar is kort, gehuld in bruine pij
Op zijn borst een houten kruis
Een vijand, een indringer, dat is hij!

Hij spreekt over een vreemde god
Hij spreekt van vrede en vergeven
Maar kapt onze Wodanseik
Bonifatius zal niet lang meer leven
Spoedig voelt d'indringer onze toorn
Een bloedige overval zonder genade
Zijn heilige boek biedt geen bescherming
Tegen onze barbaarse zwaarden

De prediker der leugens is geslagen
Met hem al zijn metgezellen
Na bloed vloeit bier, een vreugdevuur
Laat dit allen doorvertellen
Maar wee! de predikers blijven komen
Beschermd door grote troepen soldaten
Doop of dood wordt onze keuze
O! hebben de goden ons verlaten?

Al dit gebeurde lang geleden
Na meer dan 1000 jaren pijn
Zijn wij terug om af te rekenen
Wat eens was zal wederom zijn!