Wiesz co? Czasami myślę czy
Może warto – odwrócić się I wyjść
Wiesz co? Tak przykro patrzeć gdy
Głęboko wbijasz
Ostrza w me serce nieistniejące dziś

Tylko mój pokój, tu sama żyję
W nim nie ma nic, nie ma drzwi I nie ma okien
Tu mogę leżeć, nie musząc żyć
Tylko te w kącie ciemne na dół schody
Często patrzę w ten wir
Powoli I mgliście ciągnący ku sobie
Nie czas tam podejść, nie czas tam Iść

Wiesz co? Naprawdę uwierz mi
Gwiazdą bardzo odległą jestem dziś
Smutne, ja tu nie czuję nic
Gdy widzę ciebie
Kiedy wyważasz nieistniejące drzwi

Grafitowy ten tylko mój
Pokój w którym nie muszę czuć
Pokój [fis] w którym nie muszę żyć
I nic, nic już nie muszę
Słabość silą, słabość mą tarczą
Już mnie nie ma lecz było warto
Po raz drugi mnie nie zabijesz
Nie zrobisz nic