Ik ging een dagje naar de stad
Ofschoon 'k er niets te zoeken had
Ik vond daar m'n grootste schat
Een engel en ze had een

Wipneus en een kersenmond, kersenmond
Ze had 'n wipneus en 'n kersenmond
Wangen als twee appeltjes zo rond

Nee, nooit vergeet ik deze dag
Haar stem was als een lentelach
Van alle meisjes die ik zag
Was geen zo lief als zij, met haar

Ik wou niet laat naar huis toe gaan
Maar kon die schat niet laten staan
En bij 't gaslicht in de laan
Gaf ik haar toen een zoen op haar

En in ons huisje op de hei
Daar kwamen op een dag in mei
Een paar leuke kleuters bij
Ze hebben alle twee een

Vijftig jaar zijn heengegaan
En onze liefde bleef bestaan
Op ons bankje in de laan
Kijk ik nog even graag naar haar