Ik slenter langs de huizen en fluit zacht
Handen in mijn zakken zomernacht
Boven me de sterren en de maan
Voor me de paar straten nog te gaan En alles is geweldig
En ik ga maar eens naar huis
Drie keer vallen ben ik thuis En ineens komt in me op
Dat alleen daar het leven swingt
En bij mij thuis, zou niet weten
Hoe mijn eigen deurbel klinkt Drie keer vallen ben ik thuis En ik ben niet ongelukkig
Zo is het leven soms bedoeld
Geluk kan enkel groeien
Als je ook het droeve voelt En misschien is dat een waarheid
Denk ik sluitend voor me uit
En misschien is dat het niet
En dat maakt me ook niet uit Drie keer vallen ben ik thuis